آب رو

سیستم خانوادگی ما سیستم آبرو داری است. یعنی یک پیش فرض برای خودت قائل شوی، پیش فرضی که از نگاه مردم به تو شکل گرفته، بعد سعی کنی آن پیش فرض را برای مردم حفظ کنی. دیگر مهم نیست حالت خودت چطور است. مهم نیست زیر این رویه آبرو داری چه گندی زندگی ات را، خودت را، حالت را گرفته باشد. تو باید آبرو داری کنی. باید لبخند بزنی. باید حالت را خوب نشان بدهی.

این آبرو داری هاست که تو را به خود خوری وا می دارد. باعث می شود بریزی توی خودت. بعد جمع می شود یک گوشه از جسمت، می شود درد، می شود غده. مادربزرگم زد به قلبش، مامانم زد به اعصابش. اما من... دارد می زند به سرم... به مغزم... به کله ام... دارد به جنون می رسد...

تا جنون فاصله ای نیست از این جا که منم...